خبرگزاری کردپرس _ جمعه ماهیبیگی متولد سال ۱۳۳۸ میباشد. او در روستای چالاوبکر به دنیا آمده است. در زمان تولد او این روستا تازه بنیاد نهاده شده است و اکثر مردم طایفه رجب عشایر کوچرو بودهاند. جمعه ماهیبیگی میگوید: فصل ییلاق را در روستای چالاوبکر بودیم و زمستان در نزدیکی قصرشیرین و مرتع گمهکو زندگی میکردیم.
ماهیبیگی از بچگی شروع به هورهخوانی میکند و تمرین و تکرار همراه با شنیدن صدای دیگر هورهچرها باعث میشود که روز به روز در این هنر اصیل پیشرفت نماید تا زمانی که در سن جوانی او را به عنوان هورهچری خوش صدا در طایفه میشناسند. آنطور که خودش میگوید: هوره جزئی از زندگی من است، مگر اینکه کسی از بستگان از دنیا برود که به احترام او تا یک سال از این کار صرف نظر میشود. جمعه ماهیبیگی در جنگ تحمیلی به عنوان رزمنده بسیجی حضور داشته و با بمباران شهر اسلام آباد در همان اوایل جنگ او نیز عازم جبهه میشود و در خط مقدم در منطقه تاجیک در سال ۱۳۶۳ زخمی میشود و یکی از جانبازان سرافراز میهن عزیزمان ایران است.
ماهیبیگی میگوید: در جبهه در منطقه خانلیلی بودم در تپه عمار، یک شب پاسبخش بودم که از تپهای آنطرفتر که تپه عماد نام گرفته بود، صدای هوره زیبای به گوشم رسید، صاحب صدا را میشناختم داراب ملکیتبار پسر دایی پدرم بود، چون شب بود و خبری از تیراندازی دشمن نبود به هوره او جواب دادم و همین کار سرگرمی و انگیزه خوبی برای بقیه رزمندگان شد و خاطرهای برای ما.
در گذشته چون امکانات کافی نبوده است مردم روستا و عشایر شب را با متل و هورهخوانی سرگرم بودهاند و عصرها جایی جمع میشدند یا در خانهای یا در نگهبانی گله هورهچرها میخواندند و بقیه به آنها گوش میدادند و از این آوای اصیل لذت میبردند.
ماهیبیگی میگوید: به یاد دارم که حتی اگر هورهچری در جایی دیگر بود از او دعوت میکردند که به روستا یا طایفه آنها بیاید و برای آنها هوره بخواند و گاهی نیز طبق مناسبت و کارهای ایلی و طایفهای هورهچرها به جاهایی سر میزدند و این زمینه را برای هوره خوانی آنها فراهم میکرد.
جمعه ماهیبیگی در سال ۱۳۶۷ ازدواج کرده و همچنان ساکن روستای چالاوبکر میباشد و تقریباً از ۱۰ سال پیش به صورت رسمی در همایشی در اسلام آباد هوره خوانده است. در آن همایش فرهنگی قرار بر این است سیدقلی کشاورز هورهچر برنامه باشد اما به دلایلی به این برنامه نمیرسد و بعد از سخنرانی مسئولین شخصی به برگزار کنندگان برنامه پیشنهاد میدهد که جمعه ماهیبیگی در این مراسم حضور پیدا کرده و ایشان صدای خوبی دارد و از او دعوت کنید، آنها نیز اعتماد میکنند او را در میان جمعیت پیدا میکنند و برای اولین بار به جای سیدقلی کشاورز روی سن میرود، هوره میخواند و همه حضار را به وجد میآورد، طوری که خیلیها میگویند گرچه سیدقلی نیامد اما کسی هوره خواند که صدای او چیزی کمتر از صدای سیدقلی ندارد. این اتفاق آغازگر حضور جمعه ماهیبیگی در برنامههای رسمی فرهنگی میشود.
هورهچر باید سه فاکتور مهم داشته باشد: ۱_دارای صدای زیبا و مورد پسند مردم باشد. ۲_ از مقامهای هوره آگاهی داشته باشد و بتواند به درستی آنها را اجرا کند. و ۳_ شاعر باشد و بتواند از ابیات بداهه یا آماده خود استفاده نماید. جمعه ماهیبیگی نیز چون علینظر، سیدقلی کشاورز و دیگر هورهچرهای بنام کلهر دارای این سه فاکتور میباشد. اما گاهی به خاطر علاقه شخصی که به سیدقلی کشاورز دارد برای پاسداشت هنر او از ابیات این هورهچر بزرگ استفاده میکند.
مردم طایفه رجب از پاسداران هنر هوره میباشند و در کنار جمعه ماهیبیگی، اکرم صادقی نیز از دیگر هورهچرهای مطرح کلهر میباشد و صدای زلال و توان بالای او در مقامهای هوره در یک دهه گذشته او را به یکی از برجستهترین هورهچرهای کلهر تبدیل کرده است.
اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان اسلام آباد به ریاست مهدی بساطی در برنامهای ارزشمند با عنوان «سفرنامه، یک جرعه هنر در سرای مهر» در اولین قدم به روستای چالاوبکر میرود و با حضور در منزل جمعه ماهیبیگی از ایشان تجلیل به عمل میآید. و در مراسم «نغمه و روستا» نیز فاطمه پرواز از طراحان اسلام آباد پرترهای از جمعه ماهیبیگی میکشد و به پاس زحمات او برای حفظ این میراث ملی به ایشان تقدیم میگردد.
نظر شما